Jesse
“We hebben niet eens door hoeveel we weggooien”
Jesse Ludolphy wil anderen inspireren om minder weg te gooien. Hij leeft al veertien maanden zonder plastic te kopen en probeert anderen te overtuigen dat het met minder kan.
Het was op reis in Vietnam en later Myanmar dat Jesse met eigen ogen zag hoeveel plastic er de natuur in wordt geslingerd: “Daar was het probleem heel zichtbaar, de stranden waren echt supervies.” Daarna reisde hij door naar Sri Lanka en besloot hij een maand lang plasticvrij te leven. Uiteindelijk lukte dat bijna. “Maar ik was verslaafd geraakt aan het omdenken, het zoeken naar alternatieven en had mezelf zo een andere mindset aangeleerd.”
Thuis
Thuis in Groningen wilde hij door. Dat liep spaak toen hij potgrond nodig had voor zijn planten. Daardoor had hij even een terugval. Nu is hij veertien maanden geleden weer begonnen en houdt hij het nog steeds vol. Hoewel ook hij dingen mist: “Chips het meest. En ik ben vegetariër, maar een vegaburger kopen gaat niet, die zitten allemaal in plastic verpakt.”
Workshops
Jesse probeert ook anderen van het plastic af te helpen. Hij geeft workshops over zero waste op middelbare scholen, bijvoorbeeld aan eersteklassers. Een doelgroep waar nog veel te winnen is. “Meestal begin ik door ze te laten opschrijven wat ze allemaal aan plastic gebruiken. Dat wordt dan een enorme lijst. Het begint bij bewustzijn.”
Elastiekje
Ook probeert hij bij winkels of op de markt het probleem onder de aandacht te brengen: “Dan kom ik bij de olijvenkraam en laat ik zien dat ze die olijven ook prima in een kartonnen bakje kunnen doen. Of laatst haalde ik ergens eten, waarbij het servetje met een elastiekje vastzat aan het kartonnen bakje. Vlakbij, aan de gracht, waar iedereen het opeet, lagen dus al die elastiekjes. Die heb ik opgeraapt en teruggebracht, om die afhaaltent zo bewust te maken van hun plasticgebruik.”
Lastig
Stoppen met plastic klinkt gemakkelijk en voor veel producten zijn wel plasticvrije alternatieven te vinden als je een beetje moeite wil doen. Lastig is: waar leg je de grens? “Als ik bijvoorbeeld met het openbaar vervoer ga en in die bus of trein is plastic gebruikt, is dat dan mijn verantwoordelijkheid?” Wijzend op het koekje naast z’n kopje koffie: “Dit heeft zeker ook in een soort plastic verpakking gezeten, voordat het op mijn schoteltje kwam. Moet ik het dan niet eten? Dan gooien ze het weg.” Ik heb besloten dat ik alleen plastic vermijd dat ik zelf koop en zie.”
Weggooien
Ongeveer een keer in de zes weken maakt Jesse toch nog de gang naar de ondergrondse container. Dan gooit hij een kleine hoeveelheid afval weg. Dat zijn dan bijna altijd spullen van voor zijn plasticloze periode of spullen die vrienden meenemen. Verder gooit hij eigenlijk vooral karton en groenafval weg.
Probeer
Jesse moedigt iedereen aan om zelf ook minder plastic te gebruiken. Dat hoeft niet direct zo rigoureus als hij dat doet: “Probeer bijvoorbeeld eens een weekje geen plastic te kopen. Of doe een keer per week een plasticvrije boodschap. Dan krijg je door wat je koopt en word je bewuster. Want dat is deel van het probleem: we hebben niet eens door hoeveel we weggooien. Het gaat in de ondergrondse container en het is weg. Eigenlijk zouden ze doorzichtig moeten zijn. Dat was ook waarom ik me er pas in Myanmar bewust van werd. En die mensen gooien veel minder weg dan wij.”
Interviews
Gerard
‘Kapot gereedschap is meer waard dan je denkt’
Een vastgelopen naaimachine, een boor die niet boort. Daar heb je niets meer aan toch? Gerard te Meerman van Vereniging Gered Gereedschap ziet dat anders. Hij repareert gereedschap voor mensen in ontwikkelingslanden. “In Nederland is het vaak goedkoper om nieuw gereedschap te kopen dan om het te repareren. Maar in ontwikkelingslanden is gereedschap echt schaars.”
Lees meer
Mike
“Hoe je oesterzwammen kweekt op koffiedik.”
Mike de Jong gooide na 13 jaar zijn succesvolle carrière in de e-commerce over een hele andere boeg. Hij ontwikkelt kweekkits waarmee mensen thuis op een duurzame manier zwammen kunnen kweken. Je moet er maar opkomen. “Wat er zo leuk aan is? Je weet precies wat erin zit en het is nog eens duurzaam ook.”
Lees meer
Korné
“Dingen die niet gebruikt worden een nieuwe bestemming geven, dát vind ik mooi”
Korné Boekholt begon zo’n tien jaar geleden met het sleutelen aan fietsen. Uit idealisme, als hobby en omdat hij niet beter ‘weet’. “Wij gooiden vroeger geen dingen weg die je nog kon gebruiken. Altijd proberen te repareren. Zo ben ik opgevoed”, vertelt Korné. In zijn zaak Fietslab verkoopt hij dan ook geen nieuwe fietsen. Alleen gebruikte.
Lees meer
Bas
“Als je eenmaal begint, kun je niet meer stoppen”: Afvalbassie’s afvalpassie
Bas van Gangelen uit Lewenborg loopt graag hard. Maar hij loopt niet zomaar hard, sinds een paar jaar ‘plogt’ hij: tijdens het hardlopen raapt hij troep van de grond. Het woord is een samenstelling van het Zweedse ‘plocka’: oprapen en het Engelse ‘joggen’. “Als je me drie jaar geleden had gezegd dat ik dit zo fanatiek zou doen, had ik je voor gek verklaard”, lacht hij.
Lees meer
Kuneke
“Als je zin hebt in een nieuw kledingstuk, dan hoef je dat echt niet te kopen”
“In de afgelopen decennia zijn veel mensen kleding als wegwerpartikel gaan zien. Dat tij proberen we een klein beetje te keren.” Dat zegt Kuneke Jansma, drijvende kracht achter kledingbibliotheek Parti Martini in Groningen, waar ze anderhalf jaar geleden mee begonnen is. “Een kledingbieb is net als een boekenbieb, maar dan voor kleding”, legt ze uit.
Lees meer
Karen
‘Eten gooi je niet weg, dat komt niet in mijn hoofd op’
Een banaan die nét iets te zwart is, yoghurt waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken of een droog plak brood: zonde om weg te gooien! Niet alleen voor het milieu, maar ook voor je portemonnee. Karen Blaakmeer woont met haar man en twee puberzoons in Gravenburg. Bij Karen in huis wordt er nagenoeg geen eten of drinken weggegooid. “Veel dingen kun je nog verwerken in recepten of na de houdbaarheidsdatum opeten.”
Lees meer
Repaircafé Ten Boer
“We betrekken de mensen heel erg bij de reparaties”
“Weggooien is zonde”, is het motto van het repaircafé in Ten Boer. Sinds 2016 komen in het Dorpshuis van Ten Boer vrijwilligers bijeen om binnen gebrachte producten te repareren. “Vijf keer per jaar hebben wij zitting op zaterdag tussen half tien en twee”, vertelt Piet Haanstra, voorzitter van het repaircafé in Ten Boer.
Lees meer
Suzanne
Weder: hoe kapotte kleding mensen samenbrengt
Suzanne Hofsteenge uit de Oranjebuurt is bedenker van het project ‘Weder’. Een project dat erop gericht is om vereenzaming van oudere buurtbewoners tegen te gaan en om bewoners te stimuleren om kleding te hergebruiken. Daarvoor organiseert ze elke dinsdagochtend tussen 9:00 en 11:00 uur een naaiochtend in buurtcentrum Oranjewijk aan de Prinsesseweg in de stad.
Lees meer
Peter
Circulair houtbewerker Peter: “Ik hou van schimmels en gezwellen.”
“Ik was altijd al aan het knutselen, als kind al. Maar mijn bedrijf is eigenlijk ontstaan uit nood”, vertelt circulair houtbewerker Peter van Eijsden vanuit zijn werkplaats in de Biotoop in Haren. Hij is de oprichter van Fout Hout, een bedrijf dat hout hergebruikt. Nadat zijn vorige bedrijf failliet ging, moest hij met weinig geld een huis inrichten. Dat bracht hem bij het creatief hergebruiken van hout.
Lees meer
Siep en Saskia
“Minder afval begint bij een goede voorbereiding.”
Siep Dekker en Saskia Osinga uit Lewenborg zijn al geruime tijd bezig met het creëren van bewustwording als het om afval gaat. Dit doen zij zowel vanuit het bewonersplatform als vanuit hun eigen betrokkenheid bij hun leefomgeving. Wat is hun mening over afval en welke ideeën dragen zij aan?
Lees meer
Diane
“De ecologische ‘footprint’ van mijn garderobe ligt een stuk lager”
Diane Groeneweg uit Haren draagt tweedehands kleding. Ze koopt haar stukken ook wel nieuw, maar de tweedehands kledingzaken in haar dorp zijn voor Diane een duurzaam en vriendelijk geprijsd alternatief voor gewone modezaken. Ook koopt en verkoopt ze kleding via Vinted, een soort van Marktplaats voor tweedehands kleding, schoenen en accessoires.
Lees meer